ازدواج موقت

در قانون ایران به پیروی از فقه شیعه، یکی از انواع روابط زناشویی در قالب نکاح موقت تعریف می شود. همان طور که از نام آن پیداست، موقت به معنای مدت دار است بنابراین ویژگی مهمی که موجب تفاوت این قبیل ازدواج با سایر انواع آن می کند، ذکر مدت در این نوع ازدواج است. البته به تعبیر برخی حقوقدانان در صورتی که مدت در این نوع عقد ذکر نشود عقد باطل می گردد. از سوی دیگر همانند ازدواج دائم در این نوع ازدواج نیز باید مهریه وجود داشته باشد اما  برخلاف عقد دایم که می توان تعیین مهریه را در زمانی بعد از به وجود آمدن ازدواج انجام داد، در ازدواج مدت دار(موقت) چنین فرصتی فراهم نیست. از دیگر تفاوت های این نوع ازدواج با ازدواج دائم آن است که زوج الزامی به پرداخت نفقه به همسر خود نخواهد داشت. بعلاوه بعد از پایان مدت زمان مشخص شده از بین رفتن عقد نیاز به چیز دیگری ندارد.

آیا بعد از پایان مدت مشخص شده در عقد موقت، زوجه می تواند بلافاصله به عقد فرد دیگری درآید؟

خیر، به موجب قوانین ایران، در صورتی که رابطه زوجیت به هر شکل پایان یابد، زوجه باید مدت زمانی را به عنوان عده نگه دارد که در این مدت نمی تواند رابطه زوجیت جدیدی برقرار سازد. مدت زمان عده در عقد ازدواج موقت دو طهر است. منظور از دو طهر، دو دفعه عادت ماهیانه کامل است. در صورتی هم که زن به اقتضای سن باید عادت ماهیانه داشته باشد ولی به دلایلی عادت زنانگی نبیند، مدت عده چهل و پنج روز خواهد بود. اگر هم زن باردار باشد، باید تا پایان زایمان عده نگاه دارد.

آیا ازدواج موقت دختر باکره نیازمند اجازه پدر است؟

در هر نوع ازدواج اعم از دائم یا موقت اجازه پدر یا جد پدری برای ازدواج دختری که قبلا ازدواج نکرده و اصطلاحا باکره است، ضروری است.

لزوم ثبت ازدواج موقت:

اصولا ازدواج دائم از نظر قانونی باید توسط زوج به ثبت برسد و در صورت عدم ثبت مرد مجازات می شود. اما در ازدواج موقت الزامی به ثبت نکاح وجود ندارد مگر در مواردی مشخص:

• در صورت باردار شدن زوجه
• در صورت شرط ضمن عقد
• در صورت توافق طرفین بعد از عقد

در صورت اثبات هر کدام از موارد فوق زوح ملزم به ثبت ازدواج می گردد و می توان برای الزام او به دادگاه مراجعه نمود و در صورت استنکاف مرد از ثبت در موارد فوق، مجازات کیفری شامل حال او می گردد.